اعتیاد به مورفین چیست و دارای چه علائمی است و برای درمان از اعتیاد به مورفین به چه اطلاعاتی نیاز داریم؟ برای بهبودی از اعتیاد به انواع مواد مخدر
اعتیاد به مورفین
یکی از مواد مخدری که برای مقابله با دردهای شدید استفاده می شود مورفین است و چون مورفین احساس سرخوشی را به وجود می‌آورد و اغلب نیز به عنوان یک حالت رویایی توصیف می شود به آن مورفئوس، خدای یونانی رویاها نیز گفته می شود و باعث اعتیاد به مورفین می شود. این دارو به شکل قرص و شربت و یا حتی تزریق نیز مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی مورفین به صورت سیگار هم قابل استفاده است.
مورفین یک ماده به شدت اعتیاد آور است، زیرا از مورفین برای درمان درد هایی در حد متوسط، شدید و حتی مزمن استفاده می‌شود. همچنین برای تسکین دردهای شدید بعد از جراحی های بزرگ و همینطور معالجه دردهای ناشی از سرطان و تنگی نفس در پایان عمر بیمار استفاده می‌شود.
با این حال به دلیل اثرات لذت بخشی که دارد در موارد سوء استفاده از آن می شود. برای جلوگیری از سوء استفاده و اعتیاد به مورفین، آن را به گونه‌ای ساختند که امکان خوردن و یا تزریق آن وجود نداشته باشد تا باعث کاهش اعتیاد به مورفین برای تجویز بیماران شود. هر چند که هیچ تاثیری بر تولید مورفین به صورت غیر قانونی نخواهد داشت.
نامهای رایج و عامیانه برای مولفین شامل میس، مِما ،میمون، روکسانول، و چیزهای دیگر می باشد. در واقع مورفین یک ماده طبیعی است که از گیاه تریاک به دست می آید و چون هروئین هم از تریاک به دست می آید، فرمول شیمیایی آن شبیه هروئین است.
اثرات سوء استفاده مورفین
بیشترین دلیل استفاده از مرفین به خاطر اثر لذت بخشی آن است. افرادی که از درد مزمن و طولانی رنج می برند بیشتر در معرض خطر سوء استفاده از این ماده مخدر اعتیاد آور قرار می گیرند.
متداول ترین اثرات مصرف مورفین
۱- احساس رضایت
۲- تسکین درد
۳- کاهش اضطراب
۴- احساس آرامش
۵- خواب آلودگی
۶- احساس سرخوشی کاذب
چنانچه شخصی بدون تجویز پزشک از مورفین استفاده کند سوء استفاده محسوب می شود و باعث اعتیاد به مورفین میگردد. زیرا به هنگام تجویز پزشک به اندازه کافی و به صورت قانونی تجویز می‌شود. بنابراین همراه داشتن مورفین بدون نسخه پزشک جرم محسوب می شود و کیفر آن بستگی به مقدار و محل مورد استفاده متفاوت خواهد بود.
افرادی که از مورفین به میزان خیلی زیاد استفاده می کنند، در واقع خود را در معرض خطر اعتیاد به مورفین قرار می دهند.
علائم مصرف بیش از حد مورفین
بی احتیاطی، خواب آلودگی شدید، تب، بالا رفتن فشار خون، افزایش تشنگی، کمر درد، کاهش پاسخگویی، تورم صورت و اندام ها، کند شدن تنفس، گرفتگی عضلات، اسپاسم شدید، درد یا سفتی در یک ناحیه از بدن ( موارد اخیر به این دلیل است که مورفین سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد.) در نهایت اعتیاد به مورفین می‌تواند منجر به بیهوشی، اغما و یا کند شدن تنفس تا حد مرگ شود.
اعتیاد به مورفین به دلایل مختلفی به وجود می آید، خصوصاً وقتی که شخصی به طور مداوم از این داروی قدرتمند به طور غیر قانونی استفاده کند. در ابتدا به طور معمول با تحمل درد شروع می شود و سپس برای برطرف کردن نیاز به دوزهای بیشتری ازمرفین محتاج می شود. در واقع ترک کردن مورفین بسیار دشوار است حتی وابستگی روانی به مورفین پس از وابستگی جسمی نیز ایجاد می شود.
فردی که به مورفین معتاد شود به صورت اجباری از آن استفاده می کند و تمام عواقب منفی آن را نادیده میگیرد. اعتیاد به مورفین شبیه اعتیاد به هروئین است و غلبه کردن بر آن بسیار دشوار است. ترک مورفین بسیار ناراحت کننده و ناخوشایند است. بنابراین به هنگام سم زدایی نیاز به مدیریت پزشک دارد تا بهترین راه برای خلاص شدن از این ماده در بدن را پیشنهاد دهد.
مورفین و سایر داروها
چون مورفین مستقیماً بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد بنابراین ترکیب آن با سایر موادی که افسردگی به وجود می‌آورند بسیار خطرناک است. الکل و بنزو دیازپین ها مواد افسردگی هستند که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند و چنانچه به همراه مورفین استفاده شوند موجب آرامبخشی شدید، نارسایی تنفسی و یا حتی اغما میشوند.
نشانه های سوء استفاده از مورفین
در ابتدا ممکن است تشخیص اعتیاد به مورفین کار سختی باشد، خصوصا برای افرادی که مورفین را با تجویز پزشک استفاده میکنند که در هر حال منجر به اعتیاد می شود.
علائم مصرف مورفین
لکنت زبان، بی احتیاطی، کاهش تنفس، غافل شدن از مسئولیت های روزانه، گوشه گیری، تحریک پذیری، نوسانات اخلاقی، مشکل در روابط اجتماعی.
خطرات اعتیاد به مورفین
مصرف مورفین می تواند به صورت خوراکی، به صورت موضعی، تزریق وریدی و یا حتی از طریق بینی نیز استفاده شود. تزریق مورفین باعث سرخوردگی، سرخوشی و به دنبال آن حالت های متفاوتی از بیداری و خواب آلودگی شود.
پس از مصرف و اعتیاد به مورفین شخص خود را نیازمند به استفاده از دوزهای بیشتری میبیند. افرادی که تحمل مرفین دارند، معمولاً در هنگام ترک یا قطع کردن آن کلیه علائم ترک را تجربه میکنند. بنابراین افرادی که تحت نظر پزشک مورفین را مصرف می کنند نیز ممکن است به مورفین معتاد شوند. به هرحال بزرگترین خطر سوء مصرف مورفین مصرف بیش از حد آن است.
فراموش نکنیم که مورفین به عنوان یک افسرده کننده قوی بر روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کند. تنفس را تا حد اغما کاهش می دهد، موجب نارسایی تنفسی می شود و در نهایت موجب مرگ می شود.
اثرات جانبی اعتیاد به مورفین
بسته به نحوه مصرف و اعتیاد به مورفین و حتی میزان مصرف آن عوارض جانبی کوتاه مدت مورفین متفاوت خواهد بود. با توجه به روش مصرف بیشترین اثر مورفین در طی ۱۵ تا ۶۰ دقیقه آغاز می‌شود و ممکن است ۴ تا ۶ ساعت هم ادامه داشته باشد.
برخی از عوارض جانبی فوری مصرف مورفین
خواب آلودگی، تنفس آهسته، عدم توانایی تمرکز، بی تفاوتی، حالت تهوع، خارش پوست، کاهش شدید تنفسی، توهم، سرگیجه،خشکی دهان، تغییرات خلق و خوی، عصبی شدن، احساس درد در قفسه سینه، تندی ضربان قلب،احساس آرامش کاذب، حس رضایتمندی کاذب، کاهش عکس العمل در حین رانندگی، کاهش عملکرد جنسی، کما و در نهایت مرگ می باشد.
تاثیر بر سیستم عصبی
اعتیاد به مورفین بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر گذاشته و فعالیت در مغز و سیستم عصبی را کند میکند که نتیجه آن کند شدن تنفس و حالت خواب آلودگی خواهد بود. اثرات آرامبخش آن می تواند به حدی شدید باشد که چنانچه فردی در دوزهای بالا از مورفین استفاده کند باعث بیهوشی او شود.
اثرات جانبی طولانی مدت اعتیاد به مورفین
مصرف طولانی مدت مورفین می‌تواند عوارض جانبی منفی زیادی به دنبال داشته باشد. شاید به ظاهر اعتیاد به مورفین مهمترین آنها باشد ولی در واقع آسیب شدیدی به وریدها در محل تزریق وارد می سازد و اختلالات خلقی شدید مانند افسردگی را به دنبال خواهد داشت.
عوارض جانبی طولانی مدت مصرف مورفین
بی قراری، یبوست شدید، گیجی، گرفتگی رگ ها، تضعیف سیستم ایمنی بدن را شامل می شود.
شناخت اعتیاد به این مخدر
به دلیل تجویز مورفین برای بیماران به سختی میتوان تشخیص داد که شخصی دارای اعتیاد به مورفین شده است یا خیر؟ و چون برای دردهای شدید مزمن تجویز می شود خیلی راحت هم مورد سوء مصرف قرار می گیرد. افراد معتاد به مورفین تحمل بالایی نسبت به آن نشان می دهند. بعضی اوقات مورفین تا حدی پیش می‌رود که مصرف‌کننده به صورت طبیعی نیاز به مصرف بیشتری از دارو پیدا میکند.
برخی از عوارض جانبی داخلی اعتیاد به مورفین عبارتند از: اضطراب، افسردگی و تاثیرات منفی شخصی و حرفه ای. از علائم بیرونی مصرف مورفین میتوان تغییرات چشمگیر در رفتار فرد در رابطه با افراد دیگرجامعه را نام برد.
۱۱ معیار بالینی تشخیص اعتیاد مورفین
بسیاری از افرادی که به مورفین معتاد هستند خودشان متوجه نیستند که دچار مشکل شده اند. گاهی نیاز است یک دوست یا یکی از افراد خانواده این موضوع را با فرد در میان گذاشته و پیشنهاد معالجه را به او بدهد. به طور کلی اعتیاد موضوعی حساس است و صحبت کردن در مورد آن بسیار دشوار است. روش مداخله می تواند بهترین راه برای شروع باشد. ممکن است شخص پس از اینکه متوجه شود چه تعدادی از اطرافیان و دوستان نگران او هستند و او را حمایت می کنند تمایل بیشتری برای شروع درمان داشته باشد.
درمان و ترک اعتیاد به مورفین و علائم آن
معمولاً ۶ تا ۱۲ ساعت پس از آخرین دوز مصرفی علائم ترک مورفین شروع میشوند. بدن شخص یک تحمل نسبتا سریع را ایجاد میکند بنابراین حتی اگر کسی مدت طولانی از این دارو استفاده نکرده باشد، ساده تر می تواند برای ترک اقدام نماید.
علائم زودرس ترک اعتیاد
جمع شدن آب در چشم ها، خمیازه کشیدن و عطسه است.
- اعتیاد به مورفین یک مشکل جدی و مخرب است. اما در نهایت بهبودی امکان دارد. علائم ترک مورفین با کمترین ناراحتی در هنگام سم زدایی به وجود می آید که البته باید زیر نظر پزشک انجام شود تا قابل کنترل باشد. از این طریق خطرعود نیز بسیار کاهش می یابد.
- هر چند که ماده مورفین به اندازه هروئین قوی نیست، اما اثرات منفی مصرف مورفین هم درست به اندازه هروئین نگران کننده است. خوشبختانه در سراسر کشور مراکز درمانی زیادی وجود دارد که موفق شدند به معتادان مورفین کمک کنند تا پاک شوند.
- سعی کنید خود را از اعتیاد به مورفین رها کنید.
عزیزان و همراهان ارجمند برای کسب اطلاعات بیشتر و بستری نمودن فرد معتاد برای ترک اعتیاد در یکی از مراکز همکار کمپ ترک اعتیاد اهواز لطفا با مشاورین مرکز ترک اعتیاد اهواز کمپ تماس حاصل فرمایید.
منبع نوشته : اعتیاد مورفین
منبع نوشته
